Na'arah

Przyroda, bez względu na biologiczne, społeczne czy duchowe przejawy życia, rozwija się w ramach praw naturalnych, które narzucają ograniczenia. Tekst biblijny wielokrotnie dostarcza przykładów na to, że Stwórca nie pozostaje nimi niewolniczo związany i może, chociaż nie całkowicie dowolnie, dokonywać lokalnego odwracania lub "zawieszania" praw przyrody. Tak było od pierwszego mistycznego spotkania z ojcem naszym, Avrahamem aż po narodziny Jehoszua. I ma nieustannie miejsce w życiu każdego z nas.

Sytuacja taka prowadzi do szeregu pytań trudnych do wyjaśnienia na drodze rozumowej. Nie wiadomo, na przykład, w jaki sposób Jehoszua mógłby dziedziczyć prawo do tronu króla Dawida, nie mając Józefa za swego biologicznego ojca? Nie potrafimy wyjaśnić sprzeczności pomiędzy genealogią Jehoszua podaną w Ewangelii według Mateusza (1, 1-17) oraz w Ewangelii według Łukasza (3, 23-38) inaczej aniżeli spekulatywnie. Gdyby Jehoszua nie był człowiekiem w biologicznym znaczeniu tego słowa, nie mógłby udowodnić, że posłuszeństwem aż do śmierci człowiek może spełnić wymogi Prawa Bożego. Brat Paweł mówi nawet więcej: Jehoszua był ofiarą paschalną (Hebrajskie Pisma Chrystiańskie, I List Pawła do Koryntian 5, 7). Ale na jakiej zasadzie mógł się taką ofiarą stać, skoro Tora zabrania składania ofiar z ludzi? Czyżby i w tym przypadku, podobnie jak to było z narodzinami, IEUE zdecydował się na dokonanie wyjątku od prawa, które sam ustanowił jako wieczne?

Życie przodków Jehoszua obfituje w przykłady cudownych ingerencji:
narodziny Itzchaaka, którego rodzicami byli 100-letni Avraham oraz 90-letnia Sara (Tora, Bereszit, I Księga Mojżeszowa 18, 1-5 oraz 21,1-7), narodziny Samsona (Ketvim, Sefer Szepatim, Księga Sędziów 13), narodziny Samuela (Ketvim, I Sefer S'mul, I Księga Samuela 1, 1-2,10), a w końcu narodziny Jana (Ewangelia według Łukasza 1, 41-57). Wszystkie te narodziny miały podtekst cudowności, a udział sił "duchowych" był aż nadto wyraźnie zaznaczony (Ketvim, Sefer Szepatim, Księga Sędziów 13, 2 - 25). W linii Jehoszua znalazło się aż kilka prababek pochodzenia pogańskiego, które nigdy żadnej konwersji w synagodze nie przeszły bo takiego zwyczaju, ustalonego przez judaistycznych rabinów, wówczas jeszcze nie było. Kobiety te weszły do Domu Izraela wyłącznie na podstawie wyznania wiary: IEUE wasz, to IEUE mój, a lud ten, to lud mój (Ketvim, Księga Rut 1, 16).

Niezależnie zatem od tego, czy dla wydarzeń opisanych w Ewangeliach potrafimy podać racjonalistyczną interpretację, czy też przyjmiemy ich prawdziwość za mistyczny pewnik, z tekstów biblijnych wynika jednoznacznie, że Król Wieków otoczył opieką łańcuch ludzi wiodący aż do Jehoszua. Realizował w ten sposób powzięty przez siebie plan, "zakryty od wieków" i "objawiony w stosownym czasie wybranym i umiłowanym" (Hebrajskie Pisma Chrystiańskie, List Pawła do Rzymian 16, 25).

W tradycji hebrajskiej narodziny dziecka z udziałem ruach hakodesz są bardzo silnie utrwalone. Zohar, Ra'aya Mehemna 3, 67b-68a) podaje następujący opis:

"Wierny Pasterz powiedział: W czasie rozwiązania najdą na brzemienną wielkie bóle, to jest, Szekina IEUE. I dzięki tym bólom wyda okrzyki, które dojdą nie tylko do sędziów Sanhedrynu, ale i do tronu IEUE. One też spowodują, że jej łono otworzy się i wyda na świat dwóch Mesjaszy. W tym mniej więcej czasie las zostanie ogołocony z liści, a wąż odejdzie ze świata."

Hebrajskie almah może i bardzo często znaczy w tekstach Tanachu "dziewica". Nie zawsze jednak tak musi być ponieważ język hebrajski nie jest jednoznaczny w tym zakresie. W traktacie Mikra'ot G'dolot Raszi podaje następującą interpretację mesjanistycznego fragmentu Nevim, Sefer Jesaja, Księgi Izajasza 7, 14:

Izajasz: IEUE da wam znak

Raszi: IEUE da ten znak wam od siebie wbrew waszej woli

Izajasz: ciężarna

Raszi: ona będzie jak żona Manoacha, do której przemawiał anioł El Elyon, pocznie w Duchu Bożym (Sefer Szepatim 13, 7) i porodzi syna, jak napisano: on powie do niej oto poczęłaś ...

Izajasz: młoda kobieta - almah

Raszi: moja żona poczęła tego roku? i będzie to czwarty rok króla Achaza?

Izajasz: i ona wezwie jego imienia

Raszi: Ruach hakodesz zstąpi na nią

Izajasz: Immanu'el

Raszi: to będzie oznaczać, że IEUE jest z nami. A to jest znak, że po tym, jak na'arah (dziewczyna), która nigdy nie prorokowała w całym swoim życiu, wraz z synem otrzyma ducha Bożego. A powiedziano w Talmudzie, w traktacie Sotah: "on przemieni ją w prorokinię". Niektórzy odnoszą to do Chizkijahu. Ale to jest niemożliwe bo on narodził się 9 lat wcześniej, zanim jego ojciec wstąpił na tron królewski. Inni zaś rozumieją, że znak ten dotyczyć będzie kobiety, almah, która jest zbyt młoda, aby urodzić dziecko.

Raszi nie pisze wprost, że owa na'arah (dziewczyna) nigdy nie współżyła seksualnie z mężczyzną i jest dziewicą. Raszi pisze jedynie, że owa almah ma być na'arah (młodą kobietą, dziewczyną), która według znaku danego od IEUE, ma być zbyt młoda na to, aby porodzić dziecko, a jednak mimo to, porodzi je z pomocą ducha Bożego.