PAROKHET

Parokhet (zasłona) oddzielała Miejsce Święte od Miejsca Świętego Świętych, do którego raz w roku, w Yom Kippur, w Dzień Pojednania, wchodził kohen ha-gadol, arcykapłan, aby krwią cielców i kozłów dokonać przebłagania za grzechy Izraela (Tora, Szemot, II Księga Mojżeszowa 26, 31-35; Vaikra, III Księga Mojżeszowa 16). Zasłona w ziemskiej Świątyni pękła w chwili śmierci Mesjasza w roku 31 A.D. od góry do dołu, co potwierdzają także fragmenty Talmudu., i co w symboliczny sposób miało oznaczać, że od tej pory każdy człowiek wierzący w ofiarę Jezusa, Mesjasza, chroniony Jego świętą krwią, posiada dostęp do Miejsca Świętego Świętych (pisma chrystiańskie, Ewangelia według Mateusza 27, 50-51; List do Hebrajczykow 6, 18-20, List do Hebrajczykow, 10, 19-22).

Istotą rzeźnej ofiary w ziemskiej Świątyni było przywiązanie kawałka szkarłatnego materiału pomiędzy rogami zwierzęcia. Jeśli z czasem stał on się biały, oznaczało to, że B-g przebaczył winny Izraelowi (Ne'vim, Księga Izajasza 1, 18: choć grzechy wasze będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją). Talmud, Yoma 39a - 39b, potwierdza, że ofiara Jezusa zmieniła funkcjonowanie systemu ofiarniczego ziemskiej Świątyni: Nasi rabini nauczali, że przez czterdzieści lat, podczas których w Świątyni służył Shim'on Tzaddik szkarłat stawał się zawsze biały. Później jednak czasami stawał się biały, a czasami nie... Przez ostatnie czterdzieści lat istnienia Światyni, zanim została zburzona, szkarłat nigdy nie wybielał.

Rabin Elisha ben Avuyah, żyjący około roku 120 po Chrystusie znany jako Acher, co znaczy inny lub odmieniec, rozumiał pojęcie zasłony w Świątyni w Niebie w taki sam sposób jak apostoł Paweł.

Wyjaśniając znaczenie pewnego wersetu biblijnego rabinowi Me'irowi, rabin Elisha ben Avuyah napisał w Talmudzie, Chagigah 15a następujące słowa:

Uczony biblista, nawet jeśli zgrzeszyl, ma ratunek.

Rabin Me'ir odpowiedział: A zatem ukórz się przed B-giem i pokutuj!

Ale rabin Acher odpowiedział: Ja już słyszałem słowa spoza zasłony "Zawróćcie, dzieci odstępne! (Ne'vim, Ks. Jeremiasza 3:22)" - z wyjątkiem Achera.

Rabin Elisha ben Avuyah miał na myśli, że Mesjasz powiedział mu, że został zaliczony do ludzi prawych i sprawiedliwych przed B-giem i nie musi w związku z tym już pokutować. Ale rabin Me'ir zrozumiał, że dla Achera nie ma już żadnej nadzieji, nawet po podjęciu pokuty. W jakich okolicznościach rabin Acher mógł słyszeć głos Mesjasza spoza zasłony oddzielającej Miejsce Święte Świętych? W ten sam sposób, w który brat nasz, Paweł i apostoł Jezusa, Mesjasza wzięty został do raju, do owych kabalistycznych okręgów duchowej głębi, położonych w bezpośredniej bliskości żaru światłości B-ga Jedynego, YHWH Elocheinu (II List do Koryntian 12, 2-4). Amen.

Przemko Waliszewski