Modlitwa i uczynki sprawiedliwości Korneliusza

Mesjaniczna tradycja żydowska niesie ze sobą uniwersalne przesłanie i niezwykłą duchową głębie. Z tego powodu, w czasach ziemskiej misji Jeszua (hebr. YHWH jest Zbawicielem) wielu goim (pogan czyli nie-żydów) interesowało się tradycją mesjaniczną. Nie przechodząc formalnej konwersji w synagodze, polegającej na poddaniu się brit-milah (obrzezanie), mikveh (kąpiel odrodzenia) oraz oficjalnemu uczestniczeniu w studiach nad Torą i w modlitwach w Świątyni YHWH na statusie prozelitów Bramy, uzyskiwali niezbędną wiedzę oraz duchowość pozwalającą im modlić się wyłącznie do B-ga Domu Izraela.

Setnik Korneliusz był taką właśnie osobą. Opis praktyk religijnych Korneliusza jest nad wyraz skąpy, ale jednoznaczny: modlił się nieustannie do B-ga Domu Izraela, YHWH Eloheinu oraz dawał jałmużnę czyli spełniał dobre uczynki - spontaniczne czynności, niemożliwe do spełnienia przy sercu skażonym pychą i wszelkim brudem świata bezbożnej hierarchii wartości. Modlił się bo miał mesjaniczną wiarę, nie będąc formalnie członkiem żadnej wspólnoty mesjanicznej. Spełniał bezinteresownie uczynki sprawiedliwości bo był człowiekim wrażliwym, poczuwającym się do międzyludzkiej solidarności (... cieszący się uznaniem całego narodu żydowskiego - Dzieje Apostolskie 10, 22). A wszystko to czynił Rzymianin, żołnierz i oficer, prawdopodobnie nie posiadający szczególnie głębokiej znajomości Tory!

Korneliusz to syn Najwyższego (Tora, Devarim, V Ks. Mojżeszowa 14, 1; Ketvim, Psalm 82, 6), który nie będąc Żydem, nie będąc pod przymierzem avrahamowym, nie znając treści zwojów prorockich, wszedł w skład Domu Izraela, utrzymując swoje serce, symbol siedliska myśli i uczuć, w stanie duchowej czystości, spontaniczności i stałej łączności ze Źródłem Życia. A przecież to jest dokładnie to, do czego YHWH Eloheinu, Jeden i Jedyny (Tora, Devarim, V Ks. Mojżeszowa 6, 4-5 oraz pisma chrystiańskie, Ewangelia według Marka 12, 29-30), który ma nieśmiertelność, i którego nikt z ludzi nie widział i widzieć nie może (Tora, Szemot, II Ks. Mojżeszowa 33, 20 oraz pisma chrystiańskie, I List Pawła do Tymoteusza 6, 16), Jedyny Mesjasz Domu Izraela (Nevim, Ks. Ozeasza 13, 4, Ks. Izajasza 43, 6, 43, 14; pisma chrystiańskie, Ewangelia według Łukasza 1, 47; I List Pawła do Tymoteusza 2, 3; List Judy 25), B-g Avrahama, Jaakova, Itzchaka i Jeszua, Pana naszego zmartwychwstałego, nieustannie nas wzywa: "Nawróćcie się do mnie całym swym sercem, w poście, płaczu i narzekaniu! Rozdzierajcie swoje serca, a nie swoje szaty, i nawróćcie się do YHWH, gdyż jest On łaskawy i miłosierny, nierychły do gniewu i pełen litości i żal mu karania!" (Nevim, Ks. Joela 2, 12-27).

Czy słyszycie głos nadchodzącego Mesjasza? Oto nadchodzi! Poprzedzają Go czarne chmury i wieści wojenne. Ale nie trwóżcie się bo to wszystko musi się stać. Proście o pokój dla Jerozolimy (Ketvim, Psalm 122, 6)! Czyńcie pokój i sprawiedliwość! I trwajcie w modlitwie! W ciszy i zaufaniu jest wasza moc!

Niechaj Ten, który jest światłością naszą, zachowa was w pokoju i uświęceniu, nieskażonych nieprawością bezbożnego świata, zdolnych rozróżnić prawdę od kłamstwa i niechaj da wam skosztować pokoju Bożego w święty czas szabatu. Amen.