SEDER PASCHALNY

Ba-szana ha-baa be-Jeruszalaim! - życzymy tradycyjnie z okazji Paschy całemu Domowi Izraela, wyrażając wiarę w rychłe przyjście Mesjasza, ale i w kontekście Nev’im, Księga Zachariasza 12, 1-10 przypominając niepokojąco brzmiące słowa Psalmu 122, 6: Szaalu szalom be-Jeruszalaim.

Nie tak dawno zakończyło się Święto Rosz ha-Szana, upamiętniające, podobnie jak cotygodniowy szabat, powstanie Wszechświata oraz Święta Sukkot (Święta Namiotów), przypominające ludziom wiary, że na Ziemi są tylko pielgrzymami, nieustannie w Drodze, poszukującymi Królestwa Ha-Makom i Jego sprawiedliwości. Jeszcze dobrze nie przebrzmiały hebrajskie psalmy i pieśni, a już wkrótce znowu przyjdzie zrywać się do modlitwy wraz z całym zgromadzeniem w Święto Paschy i Przaśników. Zarówno w chrystiańskim, jak i w żydowskim życiu religijnym jest to czas szczególny - czas oczekiwania na bliskie przyjście Mesjasza. A wszystko to dziać się będzie w miesiącu Nissan czyli miesiącu cudów (od hebrajskiego nes, cud).

Święto Paschy w Zborze Ariańskim w Poznaniu opiera się na trzech filarach:

TESZUWA (powrót do B-ga), TEFILLAH (modlitwa) i TZADAKAH (dobroczynność).

Czas Paschy zawsze sprzyja refleksji nad przemijaniem świata i ludzi, nad ziemską pielgrzymką, której celem jest oderwanie się od materii i duchowy wzrost ku Obecności YHWH. Wędrując myślami pośród gwiazd, uzyskuje się niezbędną perspektywę czasu i przestrzeni. Dopiero ona pozwala zobaczyć ogrom Wszechświata i nicość człowieka. Problemy, które na Ziemi wydają się nie do przeskoczenia, przestają mieć jakiekolwiek znaczenie przy międzygalaktycznych odległościach. Tam czuje się powiew wieczności i absolutu. Dopiero z takiej perspektywy rozumie się, że "utrapienia teraźniejszego czasu nic nie znaczą w porównaniu z chwałą, która ma się nam objawić" (pisma chrystiańskie, List Pawła do Rzymian 8, 18).

"Wiedząc, że nie rzeczami znikomymi, srebrem albo złotem, zostaliście wykupieni z marnego postępowania waszego, przez (tradycję) ojców wam przekazanego, lecz drogą krwią Mesjasza, jako baranka niewinnego i nieskalanego. Wprawdzie był On na to przeznaczony już przed założeniem świata, ale objawiony został dopiero w czasach ostatnich ze względu na was, którzy przez niego uwierzyliście w B-ga, który go wzbudził z umarłych i dał mu chwałę, tak iż wiara wasza i nadzieja są w B-gu "

(I List Piotra 1, 18-21)

"Wy tedy, gdy się schodzicie w zborze, nie spożywacie w sposób należyty Paschy: każdy bowiem zabiera się do spożycia własnej wieczerzy i skutek jest taki, że jeden jest głodny, a drugi pijany. (...) Albowiem ja przejąłem od Pana to, co wam przekazałem, że Jezus tej nocy, której był wydany wziął matza (chleb przaśny), a podziękowawszy, złamał i rzekł: bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje za was wydane; to czyńcie na pamiątkę moją. Podobnie i kielich po wieczerzy, mówiąc: ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moją. Albowiem, ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie, śmierć Mesjasza zwiastujecie, aż przyjdzie. Przeto ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Mesjasza niegodnie winien będzie ciała i krwi Jego. Niechże więc człowiek samego siebie doświadcza i tak niech je z chleba tego i z kielicha tego pije. Albowiem kto je i pije niegodnie, nie rozróżniając ciała Mesjasza, sąd własny je i pije. (...) Nie możecie pić z kielicha Mesjasza i kielicha demonów; nie możecie być uczestnikami stołu Mesjasza i stołu demonów"

(I List Pawła do Koryntian 10, 21 i 11, 20-29)

W podobnym duchu pisał na temat godnego sprawowania Paschy nieznany autor, członek gminy mesjanicznej w Qumran nad Morzem Martwym na około 100 lat przed Jezusem, Mesjaszem: A gdy zgromadzą się u stołu wspólnoty, aby spożywać pokarm lub pić wino, nie pozwalajcie człowiekowi wyciągnąć rąk ponad pierwocinami chleba i wina, zanim nie uczyni tego kapłan. On bowiem powinien jako pierwszy pobłogosławić te pierwociny (przedstawiając je B-gu). Potem zaś Mesjasz, a za nim dopiero cała reszta wspólnoty, każdy z osobna. A. Dupont-Sommer, The Essene writings from Qumran, Gloucester, Peter Smith, 1973, strona 108-109 (zobacz także Tanach, Ket’vim, I Księga Samuela 9, 12-13).

Pascha w synagodze ortodoksyjnej obchodzona będzie 27 marca 2002 o zmierzchu.

Pascha mesjaniczna w zborach ariańskich obchodzona będzie 27 kwietnia 2002 o zmierzchu, po zwykłym szabacie tygodniowym.

Na temat przyczyn odmiennego naliczania 14 dnia miesiąca Nissan więcej szczegółów w traktacie "Święte Czasy YHWH"