Pascha

Sierp nowiu Księżyca ukazał się na firmamencie wieczorem 10 kwietnia 2005 roku. Według nakazu JHVH, a zarazem według odwiecznego prawa Domu Izraela (Ketvim, Psalm 81, 4-5) mamy święty czas 1 Nissan ogłosić brzmieniem szofaru i podobnie postąpić także w dniu pełni Księżyca, dnia 14 Nissan 5765, w dniu Paschy. 14 Nissan 5765 rozpoczyna się zatem 23 kwietnia 2005 roku, zaraz po szabacie.

Według prawa Domu Izraela święto Paschy w diasporze trwa dwa dni, a zatem również w niedzielę, po zachodzie Słońca zasiadamy do sederu. Nie przekraczą Prawa Bożego ci wszyscy, którzy do Paschy zasiądą w dniu 24 kwietnia wieczorem. I niechaj im również JHVH błogosławi światłością Mesjasza, wszelkim duchowym błogosławieństwem oraz przymnaża duchowych darów, a całemu Domowi Izraela ześle pokój i odnowienie.

Za czasów króla Hiskiasza miały miejsce szczególne zdarzenia w dziejach Domu Izraela. Doszło do wielkiej odnowy duchowej i moralnej. Wobec braku dostatecznej liczby kapłanów, którzy poświecili się służbie przed JHVH, a także dlatego, iż lud nie zebrał się na czas w Jeruszalaim, Paschę rozpoczynano nie 14 dnia pierwszego miesiąca Nissan, ale 14 Iyyar, drugiego miesiąca roku (Ketvim, II Księga Kronik 30, 15-27). Potem stało się to obowiązującą normą dla wszystkich, którzy z powodu swej nieczystości fizycznej lub duchowej byli rochaka i nie mogli stanąć przed JHVH w umówionym pierwszym terminie.

Pascha jest świętem mesjanicznym. Pascha przypomina nam o tym, że nasze ziemskie życie jest tylko pielgrzymką do doskonalszego domu. Pascha przypomina o Drodze, którą przebyły pokolenia Domu Izraela z eretz mitzraim, z ziemi ciemności i niewiedzy, upadku i niewoli, ku nadzieji, ku wolności, ku samodzielności, ku poznaniu, ku odpowiedzialności. Ku człowieczeństwu wedle Bożych standardów i norm.

"Jam jest JHVH; Ja was uwolnię i wybawię was z niewoli i wyzwolę was wyciągniętym ramieniem i przez surowe wyroki i przyjmę was za swój lud i będę wam Bogiem i poznacie, żem Ja JHVH" (Tora, Szemot, II Księga Mojżeszowa 6, 6-7)

Pascha jest cieniem wskazującym na Mesjasza, Jehoszua. Wznosząc czwarty kielich paschalny, Dziękczynienia i Błogosławieństwa, Mesjasz inicjuje dawno zapowiadane Odnowione Przymierze z Domem Izraela (Nevim, Księga Jeremiasza 31, 31-37). Jest to Brit ha-Dasza, Odnowione Przymierze w Jego krwi. Na oczach zgromadzonych uczniów spełnia się dokładnienie czwarta obietnica dana Izraelowi przez JHVH podczas wyjścia z eretz mitzraim, ziemi ciemności i niewiedzy: "... i będę wam Bogiem i poznacie, żem Ja JHVH" (Hebrajskie Pisma Chrystiańskie, Ewangelia według Mateusza 26, 26-29 oraz I List Pawła do Koryntian 11, 23-26). To Mesjasz Jehoszua stanowi gwarancję tego, że kres naszej ziemskiej wędrówki będzie miał pomyślne zakończenie dla wszystkich, którzy na Niego czekają i którzy w Niego wierzą jako w wykonawcę Bożego polecenia odtworzenia naruszonej równowagi duchowej we Wszechświecie, nauczyciela Bożego Prawa i Woli, Tego, Który wyprowadzi więźniów z zamknięcia, a chodzącym w ciemnościach da poznanie (Nevim, Księga Izajasza 49, 5-10).

"Z czym mam wystąpić przed JHVH, pokłonić się Elohim Najwyższemu?
Czy mam wystąpić przed Nim z całopaleniami, z rocznymi cielętami?
Czy JHVH ma upodobanie w tysiącach baranów, w dziesiątkach tysięcy strumieni oliwy?
Czy mam dać pierworodnego za swoje przestępstwo, na oczyszczenie z mojego grzechu?
Oznajmiono ci, człowiecze, co jest dobre i czego JHVH żąda od ciebie:
tylko abyś wypełniał Tore, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował z Wiekuistym"

Chwała Królowi Wieków, Jedynemu, Nieśmiertelnemu i Niewidzialnemu!

Pascha

14 Nissan 5765

23/24 kwietnia 2005, po szabacie